Çankırı’nın Yapraklı ilçesinde yaşayan 35 yaşındaki Niyazi Hararcı, 10 yaşında kaybettiği babasının hatıralarını yaşatmak için başladığı koleksiyonculukla, geçmişe açılan bir kapı oluşturdu. Babası 2000 yılında hayatını kaybettikten sonra ona ait eşyaları toplamaya başlayan Hararcı, zamanla bu merakını antikacılığa dönüştürdü.
Babasına ait eski kalaycı dükkanını restore ederek kişisel bir sergi alanına çeviren Hararcı, burada hem ailesine ait anıları yaşatıyor hem de bölge halkına nostaljik bir atmosfer sunuyor. Babasından kalan saat, yüzük, tıraş takımı ve eski radyo gibi eşyalarla başlayan bu yolculuk, daha sonra kendi çocukluğuna ait misketler, saatler ve eski oyuncaklarla devam etti.
Koleksiyon zamanla genişleyince, mahalle sakinleri ve ziyaretçiler de eski eşyalarını Hararcı’ya hediye etmeye başladı. Şu anda dükkanındaki antika eşyaların yaklaşık yüzde 50’si kendi birikimi, diğer yarısı ise çevreden gelen katkılarla oluşuyor. Hararcı, “Benim için ne kadar eşya varsa o kadar hatıra var,” diyerek her objenin geçmişten bir iz taşıdığına vurgu yapıyor.
Zamanının büyük bölümünü bu dükkanda geçiren Hararcı, burada ticari bir faaliyet yürütmüyor. Ziyaretçilerine çay ve kahve ikramında bulunarak sıcak bir ortam sunan Hararcı, mekânın kapılarını herkese açık tutuyor. “Ben buraya her girdiğimde çocukluğuma dönüyorum. Her köşede babamın emeği, anısı var,” diyen Hararcı, bu mekânı ömrü boyunca koruyacağını söylüyor.
Antika merakıyla sadece bir koleksiyon oluşturmayan Hararcı, aynı zamanda bir kültür mirasını da yaşatıyor. Geleneksel zanaatlarla iç içe geçmiş eşyaların arasında dolaşırken ziyaretçiler, geçmişin izlerini sürme fırsatı buluyor. Bu özel alan, geçmişle kurulan duygusal bir bağın somut bir yansıması olarak her geçen gün daha fazla ilgi görüyor.
